Cuando nuna sociedá hai una parte importante de ẍente atarraquitao d'autoodiu, esa sociedá tien mui difícil afayase nel futuru.Na sociedá asturiana apréciase cuantisimayá un componente bultable de tirria hacia lo propio. Al empar, esa parte de la sociedá qu'arreniega del bierzu y llar propios allampa por tolo procedente de fuera.
L'autoodiu y el cosmopaletismu son dos cares de la mesma moneda. Una cara representa l'enfotu por valtá lo llariego. La otra, por sustituilo polo foriato.
Pero cuando esa enfermedá del autoodiu s'asitia nes instituciones y nos aruelos de poder, les consecuencies qu'algamen les sos actitúes agrávense inda más. Y tanto'l nuestru patrimoniu material, como l'inmaterial y llingüísticu cuerren un pelligru claru de desaniciu.
Y nun mos engañemos. Ensin autoestima y valoración de lo propio'l finẍu'l cielu del nuestru futuru va tar ñublu de contino. Basta con agüeyar pa cómo avancen otres sociedaes qu'aprecien lo suyo y cómo recula la nuestra.
Y son precisamente esos patrimonios que mencionaba enantes una herencia de tola ẍente asturiano d'hoi. Tresmitiénonmoslos los antiguos y tenemos el deber y la obligación de preservalos y tresmitilos nós a les ẍeneraciones vinientes. Un llabor difícil de tresnar na sociedá cambiante d'anguaño y qu'algama la categoría de casi utópica naquelles sociedaes que, como la nuestra, ta abirugada poles gravísimes enfermedaes del autoodiu y el cosmopaletismu.
Poro, el turullu que llame a aconceyar a la parte más mentalizada de la nuestra sociedá na defensa del nuestru patrimoniu material ya inmaterial nun tien de deẍar de sonar darréu. Ye necesario tar siempre sollertes contra los ataques que'l nuestru llegáu cultural sufre de contino. Y combatí la pelona que cute a la nuesta sociedá asturiana actual col caltenimientu, recuperacion, difusión y respetu d'esi llegáu qu'afortunadamente inda conservamos.
