¿Quién nun punxo dacuando una inyeición o tuvienon que lu pinchar na vena d'un brazu pa saca-y sangre?. Si hai daquién que a lo llargo de la vida nun pasó por una esperiencia d'eses, felicidaes porque ye de la triba del mesmísimu Supermán.Nesto de furá la pelleya pa metemos un melecinatu hai de too como en toles profesiones. Xente mañoso y otro ñon tanto. Con unos prauticamente nun t'enteres del pinchazu y con otros éntrente ganes de pegar unos glayíos tremendos de puru dolor, y si nun lo faes ye porque t'apodera la vergoña, por falar sinceramente.
P'algamá la titulación correspondiente que permita a una persona exercer de prauticante hai tené los estudios y práutiques requeríos, evidentemente. Pero camiento qu'hai un sistema meyor p'acertar dafechu na escoyeta d'estos profesionales y vo güei a dicívoslo nun Xuasús me valga.
Pa esbillar a la xente más curioso pa remaná la xeringa hai que lo facer como si tuviéremos nun concursu gastornómicu d'esos onde cada miembru del ẍuráu va prebando unes tarreñines cola comida que tresnó cada concursante. Y esi ye l'aquello de la cuestión. Buscar un xuráu. Y la manera de proceder con esti métodu que yo propongo sedría la que vien de siguío:
Escuéyese ente la población un grupu de xente con una sensibilidá especial nes ñalgues. Una xente persensible al calor ya'l fríu, al dolor y a la prestancia, al tactu sele y ya'l emburrión tochu, en resumíes cuentes, con una cualidá especial nes mullíes que tenemos a dambos llaos del culu. Esi va sé'l xuráu del concursu d'afaladores prauticantes.
Dempués esi xuráu eliẍíu ponse col culu al aire y en fila. Los aspirantes a algamá la titulación van pinchándolos ún a ún. Entós cada miebru del xuráu va apuntando nuna llibretina'l xacer que-y merez cada aspirante. Si lu pinchó de manera melguera, que casi nin sinteo la xeringa nin nada. Si, pola contra, metéo-y un espetonazu que lu fixo amoriar y tar a piques de zampase en suelu espatuxando ente berríes. Si tardó un migayín llevaderu o si aquello se-y fixo eterno ente empapiellos y llárimes xaguando yá los güeyos, etc.
Al final faise recuentu de toles puntuaciones del xuráu y aquellos aspirantes d'enfermería que meyores puntuaciones llograren sedríen los escoyíos pa empicorotiase nel olimpu de les bates blanques y les xeringues no alto.
Pues yo ehí dexo la propuesta. Como soi arrogante y nada peseteru, asoléyola de baldre y ensin rispir por nengún drechu d'autor nin nada que se-y paeza. ¡Too seya pol bien de la humanidá ñalguetera, recóime!.
