Algamar once ediciones d'unes mazcaraes (o de cualquier otra actividá cultural) nun sitiu tan aquello como Asturies ayuda a compender eso que conocemos como "milagru".Ello ye qu'esti añu aportemos a esi númberu d'ediciones nes mazcaraes d'iviernu que tienen como megollu Valdesoto. Y tamién a la sesta d'unes xornaes astur-luses con bas na Pola de Siero. Esto cabero tien el so aquello. Al traviés de la cultura llégase a un conocimientu ente pueblos que se supón que tendría que se facer sofitándose na política.
Esti añu tuvi en dos actos. El vienres nel centru polivalente de Valdesoto hubo unes charles a tres bandes. Presentóse un llibru dedicáu a les comedies de los sidros, entamando poles d'ayeri hasta llegar a hoi. Ta colgáu n'internet pa que toa aquella persona que lu quiera consultar pueda facelo de baldre y ta abiertu a suxerencies de los llectores. Presentóse tamién un mapa au s'asitien les mazcaraes peninsulares y europees. Un documentu perinteresante p'alluganos xeográficamente nel tema. Diose conocencia d'un entroidu recuperáu en galicia, el d'un pueblín llamáu Samede. Moviéndose, trabayando, entrugando a informantes, fueron quien a sacar a la lluz un antroxu escaecíu hai años. P'acabar, anuncióse'l primer certame de comedies qu'entama l'asociación El Cencerru, onde los vinculaos col teatru puen concursar pa ver cómo-yos pinta.
De los dos desfiles de mazcaraes tuvi nel d'esti domingu en Valdesoto. Contó con una abundante representación de mazcaraes gallegues, lo qu'amuesa'l puxu que tienen na nuestra comunidá vecina. Los guirrios encabezaben el desfile y dellos vecinos ofrecíen l'aguilandu, que siempre tuvo xuncíu a les actividaes de la xermandía marutada. Acompañó'l día, lo que ye d'agradecer. Por cierto, tengo qu'encamentar a les moces que los guirrios más mozos vienen con ganes de guerra. Métense per elles y si nun anden sollertes puen caye-yos unos peñizcos nes piernes ente blincos y glayíos. L'alvertencia queda fecha.
Dexo a parte'l comentariu d'una mazcarada felizmente recuperada. Ye la de los Mazcaritos d'Uviéu. Na planta d'arriba del centru polivalente de Valdesoto fixeron una esposición con semeyes de los personaxes antroxaos y paneles esplicativos. Nuna mesa había semeyes de too ello pa quien quixera pañales. Participaron nel desfile d'esti domingu y foi mui prestoso velos, incluyendo hasta un pelele qu'acarretaben nun paxu y que mantiaron na antoxana de la ilesia. Al traviés d'ellos faise ún una idega mui bona de lo que yera un antroxu tradicional. Cumplen dos antroxos y esperemos que seyan munchos más.
Esti sábadu pela tarde tuvi viendo cuadros del pintor Evaristo Valle. Una de les fontes que tenemos pa echar una gabita na recuperación de les mazcaraes. Xente marutao con sayes, sábanos, pelleyes d'animales. L'antroxu tradicional.
Nos últimos años ta dándose un espoxigar de les mazcaraes na península y fuera d'ella. Ta creándose al traviés d'elles una rede cultural que camiento que ye perinteresante. Partiendo de la bas de dales a conocer nel sitiu onde son, cosa que cai de caxón, ta filándose un texíu d'intercambios culturales onde eses mazcaraes van dándose a conocer notros llugares. Y con ello un arriquecimentu cultural mutuu y un mensax claru de qu'al traviés de la cultura pue algamase l'amistanza ente pueblos, y que la diversidá pue llograr esa xuntanza con muncho más tiez y posibilidaes de cuayar que'l tarrecible uniformismu de cultura enlatada y sinsustancia que nos traten d'enxaretar dende les llurigues cosmopaletes.
"Mazcarita, ¿quién soi?". Pues ye la cultura tradicional, de raigañu, d'alcordanza colectiva. Y que venga pa quedase.
