Col nuevu sistema políticu arreyáu a l'aprobación de la Constitución cambiaríen bien de coses, nun digo yo que non. Pero hai dalguna que sigue esautamente tal como taba, o polo menos eso ye lo que paez. Talmente como si nun hubiere manera d'atopa-y igua.
Y ello ye que'l discursu qu'utiliza abonda xente n'Asturies, a la hora de definir y defender lo español, sigue siendo, en munchos casos, ximielgu al que remanaben antiguamente cuando la dictadura. Un discursu onde a la primera sáltente coles babayaes consabíes:
"Eso de la llingua ye un inventu. L'idioma d'Asturies ye l'español."
"Yo con esa xente que fala raro (por catalanes y vascos, principalmente) nun quiero saber nada. Yo soi español."
"Los asturianos nun necesitamos autonomía. Eso pa los separatistes. Nosotros somos españoles."
¿Quién nun escuchó dacuando coses como estes o otres milenta que podríamos poner sacaes de los temes más variaos?. Son el pan de tolos díes. Un discursu identitariu ranciamente español y preconstitucional al empar. Pa ellos Asturies ye'l bierzu d'España y la mapa del casticismu y olé. Pa ellos cualquier autonomía con puxu estatutariu y otra llingua oficial arriendes del castellanu ye un ñeru d'antiespañoles separatistes. Pa ellos l'uniformismu políticu, identitariu y llingüísticu son el megollu del so pensamientu únicu y verdaderu.
Asturies ta llarada d'esti tipu xente. El que nun lo vea ye que nun tría la cai. Porque basta con salir ehí fuera y poner la oreya pa comprobalo. Tamos arrodiaos d'individuos que piensen qu'esti Estáu ye monollingüe y que tolo que nun seya falar castellano ye antiespañol. Una xente que sigue pensando qu'esti Estáu tien una única demarcación territorial y qu'eso de les autonomíes ye ermuno d'antiespañoles y antipatriotes. Y que falar asturiano ye de parrulos montunos, y lo qu'hai que facer ye adeprender bien el castellano y l'inglés pa poder andar cola cabeza bien alta y española pel mundu.
Y cuando se fartuquen d'esprecetase contra tolo que se ximielga delantre los sos güeyos roxigualdes y dalguién, más fartucu qu'ellos d'aguantalos, retrúca-yos tanta bocayada, queden más pálidos que si los chupare la guaxa, arremiéllense nel interlocutor incrédulos, y a bastantes d'ellos vien-yos el so mundu monolíticu patrioteru embaxo y queden hasta ensin voz. Porque, esa ye otra, la mayoría d'esta xente son unos pininos ensin xixa nin chapeta amantes de falar al alto la lleva pensando qu'asina sienten cátedra. Tarambaines que confunden la educación espartana de los que los aguanten con que tol mundu piensa como ellos, y nun son a imaxinar qu'heba otru discursu nesti Estáu estremáu al de so.
Pero ehí los tenemos rabotiando. Ensin empapase de nada por más años que pasen. Falando tan campantes de democracia, llibertá, y nun sé cuantes coses más, ensin enterase de la misa la media. Declarándose defensores de la Constitución, ensin pescudar nin molestase en facelo, lo qu'ésta diz al respectu de les llingües o de la organización territorial. Cola so cruzada de chigre, moxiganguera y faltosa, contra los qu'ellos creen que nun s'axusten a lo español nin territorial nin cultural, nin llingüíticamente. Porque la patente patriótica española tiénenla ellos. Faltaría más.
