Güei entramos na Nueche d'Ánimes o Difuntos que ye la viéspora del Día de Tolosantos. Tamos nel nuestru Samain. Y resclavos de vezos revieyos tornen a rescamplar.Una nueche au l'amagüestu faise necesariu pa escalecer. Tamién pa dexar na cocina una ambozada castañes pa los difuntos, cabo una xarra d'agua, que vendrán con fame y con secañu.
Porque esta nueche les ánimes tornen a los llares onde pasaron les sos vides. A visitar a los sos. Y hai que les recibir como merecen ensin escaecer una cama afechisca nun cuartu pa que descansen.
Convién alluma-yos el camín pa que nun escabarrien. Una calavera de calabaza, d'un ñabu...o de verdá con una vela encesa dientro fai esi llabor de guía. Asitiándola nel prau, na cruciada de caminos, nel corredor de la casa o na ventana.
Tamién ye esta nueche un poco aquello p'andar de candonga. Hai que tener seyellu porque La Güestia sal de procesión y atopar con ella pue resultar peligroso. Si asina cuadrare, salir a escape, o entainar a dibuxar un círculu en suelu y metese dientro. Nun te vayan apurrir un güesu encesu y t'axunten pa coles ánimes vagarientes.
Claro que tamién pue ser un vecín marutáu quien t'axorice, que tamién ye tiempu afayadizu pa eses engataes. Y puen picar a la puerta los rapacinos de la contorna a pidir llambiotaes, asina que tener dalgunes nun ta de más.
Filvanes de costumes antigües qu'anguaño tornen a nós rebautizaes con otros nomes y preñaes de porgüeyos comerciales. Ye'l Halloween...
Pues ello ye que la entrada d'un nuevu ciclu, según los raigaños ancestrales, alita ente nós nestes feches. Visítenmos los difuntos pela nueche y visitamos nós les sos tumbes al día siguiente orniándoles con flores y prendiendo veles. Los muertos y los vivos, el pasáu ya'l presente van en xermandía nestes feches.
Pues feliz añu nuevu celta.
