Magar el puxu y la difusión del turismu de sol y playa na ufierta turística estatal, Asturies sigue lloñe de los finxos d'esi tipu de turismu más propiu de los países mediterranios. Los modelos nesti sector a aplicar nel nuestru casu han ser, entós, de raigañu propiu y sofitándose no llariego y non calcando esperiencies foriates.Les playes de la nuestra mariña non sólo son un sitiu p'asoleyase. Tienen l'añadíu del so potencial como bayura paisaxística y ambiental. Tenemos la costa menos frayada del llitoral estatal y eso ye un valor a considerar. Tamién alrodiu de les nuestres sableres y cantiles tenemos rutes senderistes pa potenciar. Porque la mariña y les playes puen usase pa más que pa turrar al sol como llargatos.
Tierra adientro tenemos unos paraxes de monte escepcionales. Tamién nesti casu altravesaos por rutes de senderismu bramente guapes. Caminar peles coraes d'un fayéu ye una esperiencia difícil d'escaecer pa quien nun conoz la viesca atlántica y somorguiaos na so maxa podemos imaxinar una xana, un busgosu o dalgún diañu escucándonos dayuri.
Pero non sólo tenemos un mediu natural ricu pal turista. Tenemos tamién un patrimoniu material ya inmaterial con abondes d'alternatives pa ufiertar. Xacimientos paleolíticos, túmulos y dólmenes, castros, arte asturianu, románicu, escatafinos de castiellos, les ayalgues catedralicies... Ye lo que denominamos el turismu cultural. Y equí tenemos un potencial descomanáu pa ufiertar.
Tamién les manifestaciones relacionaes cola etnografía, la música ya'l folklor, les fiestes y romeríes tradicionales, o actividaes que van recuperándose con pie fitu nes últimes dómines como les mazcaraes ivernales, son fontes afayadices pal turismu. Un turismu que nun tien por qué ser braniegu namás, sinón que pue espurrise a lo llargo de tol añu.
Tampoco nun hai qu'escaecer que dientro d'esi turismu hai xente que nun se mueve sólo pol güeyu, sinón tamién pol butiellu. Equí entra en danza un sector que ta de moda anguaño y bien sopelexáu pelos canales televisivos: la gastronomía. Y dientro d'esti ámbitu tamién n'Asturies tenemos una bayura bultable. Productos de la mar y de la tierra. Races autóctones qu'entamen a comercializase cada vegada con más puxu (pites pintes, gochu d'oreya llarga o asturcelta, cabra bermeya, oveya xalda, vaca casina y asturiana de los valles...). Una auténtica guaña pal paladar del visitante. Tenemos la mayor mancha quesera peninsular y escurque hasta europea. La meyor escanda continental reconocida y un llargu etc.
Potenciar tolo anterior, arriendes de más aspectos que nun enriestro nel post, porque tampocu nun se trata d'una descripción dafechu (redes museístiques, p.ex.), tienen de ser la base de la nuestra ufierta turística. La mentalización y l'enfotu por desarrollalu ye xera y responsabilidá de l'alministración asturiana. Pero non sólo d'ella. La propia sociedá asturiana tien que se mentalizar y trabayar nello como fonte d'actividá económica pa la que tenemos una abondante ufierta de recursos.
