Acabante presentase'l CEA d'anguaño pétame dedica-yos unes poques llinies nel blog a esti grupu de xente asturiano enfotao en trabayar pol conocimientu y difusión de lo ferial del país.
Préstenme bien de coses d'esti remanecer del CEA (Centru d'Estudios Asturianos). Y podría entamar pola alcoranza histórica que nos trai. Pues recueye'l testigu del primer CEA fundáu allá per 1.920 y esboroñáu cuando la guerra civil. Recuérdanos d'esta miente que l'asturianismu cultural nun ye nengún inventu recién de cuando la transición y yo préstame y do-y la so induldable importancia.
D'otra miente, camiento que yéremos bien de xente los que naguábemos hai tiempu por una organización d'esta frasca. Multidisciplinar, qu'axunte a aquelles persones enfotaes en trabayar con arrogancia na andecha siempre necesaria -imprescindible meyor diría- d'afondar nes nuestres coses, na nuestra cultura, na nuestra llingua. Vien a enllenar un vacíu cultural que yá se facía aforfugante y, espero y deseo, a poner un pocoñín de xacíu nesti zurriburri (con truñonaes y desalcuentros incluyíos) nel que dacuando zarapica'l facer asturianista actual.
Pola procedencia y nome de les persones qu'asistieron a la presentación abúltame qu'hai un sitiu pa la esperanza del que'l proyectu cuaye y espollete. Si de magar esti momentu pa endelantre hai xente que ye quien a axuntase, apurrir caún el trabayu que fai na so faza, dialogar, estudiar, sopelexar lo relacionao cola nuestra tierra... si se llogra facer dende la fonda voluntá del entendimientu, del respetu na discrepancia y poniendo l'interés xeneral d'esta vieya nación penriba del porgüeyu personal, la collecha que pue dar el remanecíu CEA pue ser bien granible y viñar abondo.
Asina que simplemente quixere namás que da-yos a los entamadores la mio felicitación, manda-yos tol ánimu del mundu y desea-yos -falando de papu sanu daveres- el mayor de los ésitos nesta xera qu'acaben d'echar a andar.
