Naide que nun seya fatu dexa esbarrumbar la casa so. Mostrase indiferente ante les paredes arregallaes, el techu fundíu o la puerta esgonciada.Asturies ye la nuestra casa y alcuéntrase nun estáu llaceriosu.
Hai asturianos que nun-yos preocupa nada esi estáu. Otros, pa detrás, puxen por afondar nes sos estroces quiciabes buscando una venta rápida y fácil.
Y tamién hai asturianos esmolecíos pola situación qu'esbrexen por atopar les igües que valgan pa que la casa torne a ser un sitiu afayadizu pa vivir.
Nun sé en qué proporción s'alcuentren estes tres tribes d'asturianos. Cuála d'elles algama un mayor porcentaxe de la población.
Sicasí nun paez que'l grupu de los que s'esguedeyen por caltener en pie la casa seya'l mayoritariu.
Porque l'avance pacia l'estáu ruinosu de la nuestra casa asturiana ye bien evidente. Y nun ye fácil atopar xente dispuesto a curiar d'ella.
