Sé qu'esto que voi dicir nun ye mui cortés, más bien porcaz y a lo xole, pero si nun lo faigo arreviento.
Y ello ye que cuando siento falar a la portavoz feseania, Feblevoz, suelen entrame unes ganes tan grandes de tirar los calzones que nun puedo menos que salir a escape pa da-yos llibertá a les mios tuberíes baxeres.
Tamién hai ocasiones que, cuando la so voz monocorde, monorrítmica, sinsustancia y carente de toa modulación aporta a los mios oyíos nun soi quien a evitar bociar too darréu y, nun segundu, acabo zapicando ensin remediu nos brazos de Morféu.
Porque floxera y suañu son les dos reacciones que provoquen en min esi filu de voz desmadexada que fai hasta a les mesmes nubes destilar orpín de pura incontinencia.
Pero si dalguién pensare que la xente d'esa mena, desdexada, escolgayada y floxa de son y maneres ye inocua equivócase dafechu. Tres d'eses apariencies pacetibles escuéndense davezu actitúes gafes y engrifaes. Del fondu d'un d'esos gargüelos ñáñaros puen salir auténticos guispios envenenaos y bien dirixíos a mancorniar l'oxetivu escoyíu.
Ye lo que pudimos comprobar apocayá cuando la portavoz feseania truñaba contra mélicos y docentes acusándolos poco menos que de ser unos millonetis insolidarios. Ye la estratexa del bilordiu y el llevantu que, sopelexada polos medios de comunicación llambeculos, puen consiguir facer dañu y desviar l'atención de los auténticos problemes.
Asina que, envede aposentar los animos de los colectivos que tán en danza y tratar de llegar a alcuerdos, el resultáu consiguíu pola vocera foi'l d'encabritar más inda a los yá remontaos profesores de colexos ya institutos que tienen programada otra xornada de fuelga pa últimos d'esti mes.
Claro que siempre queda'l recursu de solta-yos ún d'esos discursos qu'afloxen tuerques y añiquen mentes y a lo meyor consigue la enviada de los suaños apaciguar lo que asoliviare.
