Entamo tornando a esi riquirraque miuyu d'encamentar lo poco o nada que nesta tierra nuestra conocemos de la nuestra historia. Y dientro d'ella, d'asturianos ilustres que dexaron güelga nel nuestru pasáu.Un d'ellos que rescampla de manera incontestable ye la de Pedro Menéndez d'Avilés. Ñacíu de familia fidalga na villa avilesina -consérvase anguaño la casa natal de so- el 15 de Febreru de 1.519, sintió bien ceo'l pruyiciu de l'aventura y yá con 14 años escapó de casa pa vivir les sos esperiencies. Más sero reclamó la herencia paterna y compró barcu propiu echándose con él a la mar y encetando a los corsarios franceses que daquella percorríen les costes cantábriques.
Y ello foi qu'un d'ellos, Jean Alfhonse de Saintoge, prindara 18 naves vizcaínes y Pedro enteróse saliendo detrás d'él. El corsariu refuxóse entós nel puertu francés de La Rochelle. Pedro Menéndez d'Avilés nun lo pensó dos vegaes y entró en puertu tres d'él. Abordó la nave capitana y matólu personalmente. Recuperó parte de les naves preses y salió d'ellí.
La so fama llimpiando'l Cantábricu de corsarios llegó a conocimientu del emperador Carlos I que-y encarga llevar la flota que lu treslladaría a Flandes. Nómenlu caballeru de la Orde de Santiago. Nes dómines de Felipe II asciende a capitan xeneral de la flota d'indies. Participa na pernomada Batalla de San Quintín.
Tornando de les amériques con una flota pierde un barcu u diba'l so fíu. Pidi permisu pa dir buscalu y deniéguen-ylu metiéndolu presu por razones nada clares. En saliendo de prisión camienta que'l fíu pudiere tar na Florida. Consigue permisu del rei pa dir allá a cambiu de tomar pa la corona la península. Esta taba en manes de los hugonotes franceses qu'echa d'ellí y funda la ciudá de San Agustín. Nómenlu adelantáu de La Florida. Nun llogró atopar al fíu que perdiere. Foi tamién gobernador de Cuba.
Tando en Santander recibe l'encargu d'aperiar una gran armada pa conquistar Inglaterra. Tando nesta xera enferma y muerre'l 16 de Setiembre de 1.574. Los sos restos reposen na ilesia de San Nicolás d'Avilés con un escudu d'armes familiar na paré qu'encamentó que-y punxeren na so tumba. Na so alcordanza, Avilés recibe'l nome de Villa del Adelantáu. Pese a la so gran trayectoria fina ensin bayura, pues gastárela nos milenta proyectos qu'entamó a lo llargo de la so vida. Nel añu 1.924 al facer reformes na ilesia, cambiaron d'arca los sos restos y l'antigua donáronla a la ciudá de San Agustín onde-y tienen rendíu homenaxe y reconocimientu.
Tolo anterior son unes pincelaes breves d'esti personaxe historicu asturianu. La so biografía costa de munchísimos fechos destacaos más, pero nun se trataba nesti post de facer un rellatu minuciosu d'ella ya'l llector pue atopala muncho meyor tresnada mesmo consultando na rede d'internet. En resumíes cuentes, foi Pedro Menéndez d'Avilés ún de los personaxes históricos más importantes del so tiempu y facer renombranza d'él paga la pena p'apurrir un granín d'areña nel llabor de dalu a conocer nesta tierra nuestra onde, como dixi al principiu, conocer el nuestru pasáu y los nuestros personaxes históricos ye una asignatura que tenemos pendiente d'aprobar dende cuantayá.
