Acabante producise los resultaos de les elecciones xenerales la realidá torna a cutinos fuerte y a presentase a los nuestros güeyos d'una manera que rescampla.El mapa políticu asturianu afítase y lleva toles traces de zarrase pa munchos años. Les tres fuerces qu'algamaben representación na Xunta Xeneral años atrás hasta güei tamién la llogren nel parllamentu español. La recién creada del FAC sigue esi camín y entra tamién nel Congresu de los Diputaos. Y destaquen enforma los resultaos asturianos d'UPyD que, magar nun consigue representación por Asturies, allúgala ente los partíos que sí pudieren entrar na Xunta Xeneral en prósimes cites electorales.
Camiento qu'eses fuerces son les que van xugar un papel relevante nel nuestru país a lo llargo d'abondu tiempu, que se ta zarrando un barganaz y que los que nun llograron asitiase dientro los sos finxos van tenelo prácticamente imposible de facelo nun horizonte que s'acolumbra acullá perlloñe nel tiempu. Hubo vagar demientres trenta años pa facer les coses d'otra manera, hubo xente que lo encamentó veces a magüeyu, que yera mester amestar y non dixebrar, hubo en definitiva abondes voces... que quedaron en castañéu.
Y quede claro que nun toi espresando nesti post deseos, nin pruyicios determinaos, nin plantegando lo que yo considero qu'habría de ser la manera más amañosa de defender políticamente la nación asturiana. Simplemente toi espresando lo que sinceramente veo y enveredando per esa carril políticamente poco correcta del posibilismu y del pragmatismu políticos. Pero pienso qu'esi refrán asturianu que nos encamienta que les "fartures de memoria son barrigaes de fame" tien la so parte de razón. Empalaguemos de proyectos imposibles, d'intentos definitivos que a la hora la verdá quedaben ente dolco y la media manga, de teoríes afechisques qu'enxamás tresllumbaren el cordal de la so plasmación real.
Asina que gústenos muncho, poco o nada, la realidá política de nuestro ye la que ye. N'Asturies preséntase bastante definida de magar dos consultes electorales separtaes por un intervalu de pocos meses. El puñáu de fuerces con posibilidaes d'aportar a les instituciones polítiques cimeres dibúxase cada vegada más claru y, anque mancornie les ilusiones y enfotos de xente que trabaya duro, sincero y honesto, tamién se dibuxa de manera bien clara qué fuerces paecen condergaes a tar empozaes de contino na marxinalidá, nel escaezu, na poca o nula visibilidá social. Nesti sen, les pequeñes fuerces asturianistes/nacionalistes son barcos fundíos dende'l pasáu mes de Mayu y la posibilidá d'entamar un proyectu nuevu renovando dafechu plantegamientos y actitúes ye anguaño un imposible porque nun hai blimes pa iguar tal cestu.
Y a partir d'ehí cada cual tendremos qu'asitianos y reflexonar qué camín tomar, ónde andechar y ónde non, en qué ámbitos hai posibilidaes de llograr que'l trabayu guañe y en cuálos tamos semando en sucu baxeru. Dicen que na rula nun pregunten, apunten y toca capiar al apuntador y ufiertar lo nuestro porque la hora d'enguedeyanos en fondes discusiones sobre cómo axeitar políticamente un nacionalismu asturianu mui probablemente yá pasó y si torna dalgún día va vaganos d'equí pa entós. Quédanos reconocer humildemente lo qu'hai daveres na cai y esbrexar por construir basándonos nello y non n'ilusiones y suaños ensin sofitancia nin posibilidaes d'espolletar na sociedá asturiana na que realmente nos movemos.
