Una de les carauterístiques d'un réximen clientelar como'l que lleva asitiáu n'Asturies dende cuantayá ye la proliferación de chiringos. Una rede d'organizaciones y montaxes creaos col envís de da-yos agospiu y peselbe bien cebáu a los participantes d'esi réximen.
Una entruga de les que surden col cambiu de gobiernu reciente ye qué va pasar colos chiringos y la so correspondiente lexón d'espertos en vivir tirando del tetu a costa de los contribuyentes. Nótase nerviosismu nel ambiente y ciertu aforfugu producíu pola posibilidá de que s'acabe'l chollu de bien de xente de siguir viviendo del cuentu. Claro que la pregunta del millón ye si va haber una política arrecha qu'emburrie ensin concesiones contra tantu amagüestu d'aprovechaos -que ye ún de los deseos que más rescamplen ente la xente que s'allegró del sapiazu electoral de los caltenedores del réximen- o si la tentación de zapicar na mesma piedra va acarretar una sustitución d'unos chiringos por otros y siguir nes mesmes.
Porque nesti país hai asitiada dende munchayá una manera peculiar d'entender lo público y d'emplegar les perres de toos non como un seutor y unos recursos bien xestionaos y al serviciu de la ciudadanía, sinón como un sacu ensin fondu col que financiar y xustificar gastos que van namás que a engordar el porgüeyu de xente mui concreto con un averamientu políticu mui concretu y que s'afayen na telaraña del réximen de turnu más felices qu'en ca güelu.
Los milenta chiringos que tenemos espreganciaos a lo llargo y ancho d'Asturies son una de les mayores espresiones del cáncanu que nos ta chupando como una guaxa y que nos tien, anguaño, como comunidá nacional a piques del cagüercu. Representen, d'otra miente, una plasmación de la tremenda inxusticia na que vivimos nesta tierra. Mientres tenemos ciudadanos emigrando como cuentu risa, mientres tenemos ciudadanos desesperadamente a la busca d'un trabayu, mientres tenemos ciudadanos malviviendo con sueldos ñarros, tenemos otros ciudadanos viviendo como reis por aciu de pertenecer y sofitar con enfotu el réximen clientelar que los premia cola participación nel chiringu correspondiente.
Porque Asturies sigue siendo, nel momentu presente, una auténtica República Bananera de Chiringolandia. Una sociedá anclada nel enchufismu y la subvención amiguista, parada, casi ensin iniciatives, empampirolada y que nortia pal futuru asemeyándose a la imaxen del gochín qu'espera desarmáu a que-y llegue'l samartín. Asina qu'un bon niciu de que les coses entamaren daveres a cambiar, una amuesa de que la nuestra sociedá fuere recobrando'l pulsu y l'aliendu, sedría dir comprobando como va esbarrumbando darréu tantu abellugu de vividores.
