Entrugábame unos post atrás nesti blogue si había país. Si realmente la xente de nuestro taba pol llabor de participar en dalguna andecha na defensa de lo propio.
Escribía tamién nesti blogue apocayá sobre la posibilidá de facer un 25 de Mayu unitariu reduciendo l'esfuerzu a convocar a la xente nel mesmu llugar, día y hora ensin roblar manifiestu dalu y cásique ensin necesidá d'aconceyar pa llamar a la concentración.
El resultáu d'esto último yá lu sabemos. Caún pel so llau faciendo oyíos sordos al deséu de bien de xente. Y una contradicción clara. Porque una de les enseñances d'eses dómines que se remembren ye la de la capacidá de xuntanza de los asturianos frente a un enemigu común.
Sigo entrugándome güei si hai país como va poco. Tengo dulda de si la nuestra ciudadanía taría dispuesto a apoyar proyectos bien axeitaos y unitarios. Claro que mientres nun se dea la posibilidá d'igualos y presentalos dayuri nun voi atopar la rempuesta.
Onde yá entamo a afitame ye nel convencimientu de que de manera organizada non, nun tenemos país. Namás qu'un garrapiellu d'actitúes afondando cada día más nel surrealismu.
