Dientro d'unos díes van tornar Mingo y Colasa a ver cómo ta la casería. Si les sebes tán fradaes, la llosa cuchada y l'horru bien sofitáu.
Con esti motivu va entamase fiesta na quintana. Y los bufones reblincones yá prueben una y otra vegada los sos paxellos de fiesta y ensayen ensin descansu les sos más bixorderes moxigangues delantre l'espeyu.
Vamos asistir a una espantayada onde'l conceptu de ciudadanu va ser sustituyíu pol de la pleitesía del vasallu, y fundamentalmente más pola voluntá, a costa fecha, de los bufones reblincones y una parte mui importante de la población qu'aplaude tal comportamientu, que poles esixencies de los caseros. Les coses como son.
Pero esto en sí mesmo nun ye lo peor. Porque lo único que muestra ye la punta d'un iceberg qu'escuende la so parte más bultable sol agua. La cuestión bramente grave ye que nesti Estáu y nesta Asturies el conceptu de ciudadanu llibre y con derechos ta viéndose acorripiáu y tarazáu tolos díes. Porque'l ciudadanu cada día ta viéndose obligáu a camudar el so estatus pol d'un vasallu que sive pleitesía a una clas política y unos grupos arreyaos al poder qu'avancen con pasu fitu hacia una xudicialización de les llibertaes ciudadanes acompañada por una reconversión del Estáu Democráticu de Derechu nun réximen policial y clientelar onde'l que gorguta acaba con serios problemes.
Y de lo escrito nel párrafu anterior tenemos exemplos asgaya ensin falta de salir del nuestru país asturianu. Camiento qu'ehí ta'l megollu fundamental y pergrave de la cuestión. Mui penriba de les xirigoncies de los bufones reblincones y de les folixes fates qu'alrodiu de visites de ringorrangu entretengan por unos díes a una bona parte de los nuestros conciudadanos.
............................................................................................................
PD.: Estos díes saltó la noticia de la intención de convertir el puertu d'El Musel nun basureru a nivel inernacional. De confirmase la propuesta les nuestres costes y la nuestra ecoloxía puen sufrir un dañu considerable. Nun pintamos nada. Somos una islla d'amomiaos nel norte español. Y cuando los que remanen los filos de la política y la economía alcuentren un sitiu llaráu de vasallos mánden-yos p'allá lo que naide quier.
Ye lo que nos tienen programao a nosotros. Convertir el cacarexáu "paraísu natural" nun basureru descomanáu.
Y mientres pasa esto, el personal a figos y col pasu cambiáu. Como siempre. Un dolor.
