Va pocos meses desque s'entamare na rede un movimientu favoratible a la xuntanza nacionalista/asturianista. Magar permediaren d'entós p'acá los meses del branu cola so desbandada vacacional, el ruxerrux medró y espardióse. Hebo tamién novedaes apocayá y nun ta de más que caún reflexone sobre lo andao.
Empecipiando pol capítulu de torgues destaquen les que yá imaxinaba. D'un llau la que surde del encerriscamientu d'una parte de los cabezaleros políticos en convertise ellos y les sos formaciones nel "referente". Dalgo que nunca nun va pasar y que la realidá, sobremanera electoral, ta encargándose de retrucar una y otra vegada. Por más que fadie y disguste a dellos, equí nun hai un referente. O si se quier dar la vuelta a la tortiella, toos son referentes, ellos y los que consideren los sos enemigos políticos nos ámbitos nacionalistes/asturianistes.
Hai qu'apechugar tamién con un sector formáu por xente que s'afaya como en cá güelu no marxinal. Ye constatable nel naconalismu/asturianismu la esistencia de grupos con un mieu escénicu descomanáu. Amorien coles altures polítiques y si ellí onde s'alluguen entama a xorrecer, éntra-yos un pruyiciu que nun son a aguantar por dixebrase y montar la so xermandía casera. Esta actitú pue restrexase a lo llargo de la historia de les formaciones polítiques asturianes.
En cierta manera xuncíu al anterior, tamién hai militantes o simpatizantes políticos que consideren un trabayu perimportante puñar contra tolo que se ximielga nos ámbitos nacionalistes/asturianistes. Lo que nun ta con ellos ta escontra d'ellos. Semen equí y acullá, llevantos, bilordios, acusaciones de toa mena. Revuelven na puxarra col envís d'atopar aquél fallu del so "enemigu" y asoleyalu aína. Una simple güeyada a la rede apúrrenos casos d'estos a magüeyu. Una de les sos espresiónes más gafes alcontrámosles cuando nos atopamos na antoxana de dalguna fecha importante que pue dir dende una convocatoria electoral a celebraciones como la del 8 de Setiembre. Neses ocasiones sal, de sutrucu, la noticia que truña contra l'otru, l'alderique que xorrasca les áscuares asollando'l fueu del enfrentamientu que paecía anubríu. Tamién esto ye constatable agüeyando dayuri.
Hai un tema que resquema y ye motivu de qu'espoxiguen les discusiones darréu, pero por ello nun se pue resalvar pa dexar de llau. El perconocíu contenciosu xudicial poles sigles AA. Equí hai que filar fino y falar claro. Tamos ante un finxu fundamental, ante una exa clave sobre la que xiren les mayores zunes del nacionalismu d'izquierda anguaño. Nun ye xera de mio permediar nel contenciosu. Nin dar nin quitar razones a naide. Eso tengo que lo dexar claro, nidio y rellumante. Pero como nacionalista favoratible a la xuntanza tengo de reconocer y manifestar, porque camiento que ye compartío por abonda xente más, qu'esti tema xudicial ye anguaño un sucu perimportante que torga l'apautamientu del nacionalismu d'izquierda. Eso ye asina y nun lo podemos negar. Rescampla. Y si se quier tien igua. Porque los xulgaos tán atarraquitaos de milenta temes más graves qu'esi y tienen arreglu. Y nun digo más nada.
Pero too nun son tenebreros nel procesu hacia la xuntanza. Hai tamién pasos que, garraos con tola prudencia y xacíu que requieren, apunten nun sen más afayadizu pa toos. D'un llau, l'allugamientu alrodiu del llema "SOS Asturies" d'un bon garrapiellu de fuerces polítiques, sindicales y ciudadanes. D'otru, la robla d'un alcuerdu ente AA (una de les partes, pa que naide nun se remonte nin moleste) ya'l PAS. Dalgo que franció lo que se suponía que yera'l procesu llóxicu: xuntanza del nacionalismu d'izquierda pa dempués buscar l'acercamientu al asturianismu interclasista. Y ye precisamente esto cabero lo que me fai aportar a la última reflexón.
Pragmatismu, xenerosidá, dexar nel estoyu principios irrenunciables. Efectivamente, p'algamar una xuntanza pola que tamos arranando una parte, con tola modestia y tamién con tol convencimientu, mayoritaria de los nacionalistes y asturianistes hai que siguir dos fitos básicos que nos encamienta'l nuestru saber popular. El primeru, nun poner el carru delantre los gües, plantegando enriba la mesa de debate principios utópicos irrenunciables. El segundu, que'l gatu con guantes nun caza. Si'l procesu entaína al revés de lo que se pensaba y primero hai qu'encontar nel fortalecimientu d'un pactu ente asturianistes y parte de la izquierda nacionalista pa tender una ponte que valga pa que nun segundu momentu se sume a él la parte restante d'esi nacionalismu pues bienveníu seya.
P'acabar, el filandón de la xuntanza ta abiertu y nun paez que lo fixere de baldre. Namás qu'hai que recordar qu'equí naide ye más llistu que naide, nin más importante, nin imprescindible. Caún pue tener una aportación tan importante como la de cualquier otru al mesmu. Y ente toos podemos consiguir dir avanzando si nos enfotamos nello. Falaba enantes del envizcamientu por ser "referente". Pues si en dalgún momentu consiguimos iguar un "referente únicu y compartíu pola mayoría de los nacionalistes/asturianistes" de xuro que les coses van camudar pa bien d'una manera clara y radical.
