La conservación del osu pardu cantábricu tien interés por sigo mesma, dende'l puntu vista biolóxicu y cultural. Como cualquier especie en peligru de desaniciu -osu, faisán...- l'enfotu por conservales tien que ser una prioridá al marxe de porgüeyos d'estremada frasca.Pero la realidá impónse y dellos sectores economicos, como pue ser el del turismu, puen vese beneficiaos de les actividaes vinculaes al mundu animal xabaz. Ehí tenemos el casu de la berrea del venáu pela seronda. Colos osos tenemos centros d'interpretación y tamién quien se dedica a facer visites guiaes a zones u se mueven estos animales cola posibilidá d'atopar nicios d'ellos o incluso llograr avistamientos, y alredor de too ello espolleten agospios y hostelería. Si se fai con xacíu, respetu y procuru ye posible concasar conservación con eses o otres actividaes económiques. Asina se lleva faciendo en dalgunos llugares de la nuestra tierra abenayá mientres medra la población osera.
Un casu dixebráu a lo anterior foi'l que se dio cuando abenayá apaecieron los esbardos güérfanos Paca y Tola. Entamangóse entós un cercáu na bautizada como Senda del Osu onde quedaron en cautividá. Equí los visitantes diben a ver, a costa fecha, a estos exemplares. Pero esti modelu tien un problema grave como ye que, dalgún día, los exemplares amosaos tienen que morrer. Poro, de mano la cosa funcionó bien varios años, pero'l tiempu biolóxicu foi escosando y les oses entamaron la recta final de les sos vides. Pudo reconducise la situación pa otru modelu, porque atractivos na zona hai a esgaya como pa nun necesitar cercaos oseros, pero non. Anecióse nun modelu caducu y entós aprució l'aforfugu y la necesidá de llograr nuevos exemplares pa siguir col modelu axeitáu. Tráxose de Cantabria'l machu Furacu, pero l'intentu reproductor fracasó...
Cuando pelos medios de comunicación vimos la semeya d'una conseyera del gobiernu asturianu afalagando a la osina Molinera, un exemplar atopáu nel conceyu de Cangas del Narcea, nos grupos conservacionistes prendióse l'alarma. Dempués los badagüeyos cumpliéronse. Tres d'una recuperación chapucera del animal onde s'avezó a la presencia humana, soltáronlu. De siguío contaron que s'acercare a un nucliu de población y que nun podía entós vivir en llibertá. Darréu, dende l'alministración afirmaron que diben a metela nel cercáu de la Senda del Osu. La operación pa sustituir a Paca y Tola taba en plena marcha.
Surden varies duldes y entrugues sobre lo anterior. Por qué avezaron al esbardu a los humanos. Si ye verdá que s'acercó a un centru población -y si lo fixo nun ye novedá nenguna nel comportamientu de los osos-. Y si tol asuntu de Molinera nun foi otra cosa qu'una engatada preparada dende'l primer momentu pa sustituir a les oses vieyes del cercáu y echar una gabita a sectores que podíen ver mancorniaos los sos intereses económicos. Amás, hai quien opina que podría ser posible reconducir la situación y eliminar el vezu a los humanos del animal.
Tamién se llevantaron otres voces que dan rocea. Dende va tiempu hai quien plantega notros llaos entamar cercaos asemeyaos al de la Senda del Osu pa meter nellos posibles esbardos escabarriaos. Si daqué día s'empobinare perhí, el modelu de turismu venceyáu a esta especie daría entós un xiru radical. L'agüeyar osos en cautividá sedría'l motor turísticu y non el visitar zones onde viven en llibertá. De xorrecer esti planteamientu podríamos tener una rede de barganaces oseros na nuestra tierra. Tou un despropósitu.
En resultancia, el rastru de Molinera llevándonos a un cercáu onde va pasar el restu la so vida en cautividá fai que remanezan entrugues razonables de per ónde va empobinar nel futuru la política de la recuperación osera nel nuestru país. Porque l'intentu de xuncir actividaes económiques y conservacionismu alrodiu del osu, que nun principiu pudiere llevar a un tratamientu del tema afayadizu, pue tener anguaño guapamente una apegadiella tarrecible que nun cuadra pa nada cola conservación d'esta triba animal tan emblemática d'Asturies: la potenciación y espardimientu del turismu oseru sofitáu na cautividá d'una parte de los exemplares.
