miércoles, 11 de abril de 2012

Estoyu: Cada día menos democracia.


Lleo  noticies d'eses que dexen a ún clisáu. Nos tiempos vinientes la resistencia pasiva pue considerase un atentáu a l'autoridá. Otramiente, convocatories per internet que puedan alterar l'orden públicu tamién puen tipificase como delictives.

Axuntando anuncies d'esta mena zárrase un círculu absurdu. Si actúes de manera pacífica penalícente. Si faes una convocatoria pa manifestate quedes albentestate de que te la clasifiquen como violenta y prepárate.  En dambos casos remanez un filu conductor claru: cortar pela freba la llibertá de convocatoria, d'espresión y de manifestación. Toos ellos drechos básicos en cualquier democracia.

Pero cuestiones como éstes nun son pa veles de manera aisllada. Encaxen, perfectamente, dientro de toa una recatafila de midíes dirixíes a recortar derechos ciudadanos. Porque la nuestra historia más reciente resúmese como un entainar de manera que da vértigu hacia una sociedá de ciudadanos con menos derechos cada vegada. Hacia una nueva sustitución del conceptu de ciudadanu llibre pol de ciudadanu custodiáu, por non dicir un simple trasuntu de vasallu.

Y nun taría de más entrugase qué encaxe real tien too ello na actual Constitución vixente. Porque talo paez qu'hai un nuevu deporte qu'espolleta con fuerza pente cierta clase política con añorances del pasáu más murniu: el pasar los artículos constitucionales pela parte del cuerpu allugada una cuarta embaxo l'embeligru.

Porque basta con observar la realidá cotidiana pa comprobar exemplos de recortes de derechos y llibertaes ciudadanos a embute. Cada día somos menos llibres. Cada día tenemos menos drechos. Cada día avanzamos más, con pasu fitu y decidíu, hacia una democracia esfarrapada, ruina y convertida nun simple espantayu tres d'el qu'escuca la solombra d'una cada vez más visible dictadura.