Nel añu qu'acaba de colar fixéronse delles encuestes. Esto de les encuestes ye un tema controvertíu y tampoco nun m'enfoto muncho nél, pero tráigolu güei equí porque un par d'elles llamáronme l'atención.
La primera facía relación a una entruga onde se plantegaba a a xente pol grau de felicidá o infelicidá que tenía. Al amosar los resultaos d'Asturies destacaba que los encuestaos considerábense mui felices. Nun sé si'l muestréu lu fixeren nuna urbanización de xalés de luxu, o quiciabes ente refalfiaos del réximen arecista o qué. Pero que según pinten les coses per estes tierres seya como pa tar a puntu de llevitar de felicidá yo nun lo veo.
Na segunda encuesta tratábase de puntuar el grau de satisfacción cola atención na Seguridá Social. La puntuación que daben los asturianos, ente cero y diez, yera de un ocho y mediu, raspiando'l sobresaliente. Dexando claro que nun cuestiono nin la dedicación nin l' esfuerzu de los profesionales de la melecina, cuéstame creyer qu'una persona qu'espera nun ambulatoriu onde un médicu tien qu'atender a una porretada de xente nun día, pa que lu mire nun momentín, considere qu'esa atención mereza un notable altu.
Reflesionando sobre estes coses llegué a dos conclusiones. La primera qu'esti tipu d'encuestes tan maquillaes al gustu de los gobernantes pa envizcar a la ciudadanía con que viven nuna especie de paraísu. Y casi ye la que prefiero...
Porque la segunda respígame tolos pelos. Y ye que la xente tea realmente convencío de la maravilla de sociedá qu'hai implantada nesti país de nuestro y que viven nuna especie de País de Tatobién, que ye'l sitiu col que nos meten mieu a los xanos cuando somos rapacinos si nun somos bonos. Un país onde naide xiringa un deu por nada y onde a la xente dan-yos correa cada mañana pa que caminen como mecanos ensin exercitar la mente pa más nada.
Y esti pensamientu téngolu espetáu en maxín dende va unos cuantos díes yá y ta faciendo que peles nueches despierte sudorientu y axorizáu suañando cola pesadilla de la Mano Qu'Aprieta, que ye'l gobiernu ancestral del País de Tatobién, garrándome pel pescuezu hasta añusgame...
